theehee

 Een zeer coole introductie voor mijn hopelijk zeer coole blog. Dus, het is alweer een tijdje geleden geweest dat ik naar de Hunger Games gegaan ben. Inmiddels staat de film al vier weken als nummer een in Amerika en heeft al een half miljard binnengehaald. Ik had het nooit durven dromen, maar ik begrijp het, want na het zien van de film ben ik tot de conclusie gekomen dat het dit succes verdient. THG is spannend, emotioneel, heeft een goed verhaal en is prachtig weergegeven op het witte doek. Voor niet-lezers van het boek zal de film in het begin wat vreemd geweest zijn en ingewikkeld, en in het begin was veel shakycam dus dat was na tien minuten wat irritant aan het worden, maar net op dat moment verbeterde het flink. De shakycam was wel goed op sommige plaatsen om je goed te kunnen inleven en de camerastandpunten waren erg bijzonder. De extreme closeups pakten me echt.

Nu gaan jullie me waarschijnlijk haten, maar de beste scene van Katniss en Peeta was niet de zoen, maar die waar Peeta crème op Katniss hoofd smeert - hoe ze naar elkaars lippen en ogen kijken!! Ik zweer, mijn hart sloeg over. Verder was Willow als Prim zo goed en hetzelfde geldt voor Amandla als Rue. Allebei nog zo jong en toch zo talentvol. Tijdens de reaping scene dacht ik nog: ik ga niet huilen, ik heb dit al zo vaak gezien.. En ja hoor, ik zat toch te sobben: gewoon omdat het zo overtuigend was.  En dat gold voor de hele film. En het was gewoon geweldig.

Nynke

PS: Bijna meivakantie, YAY! Maar eerst nog wel een superdrukke week... :(